Strand in zicht?
Blijf op de hoogte en volg Cynthia
15 September 2012 | Thailand, Phuket
Lieve allemaal!
Wat super leuk om al jullie reacties te lezen! Wauw, ik had echt niet zoveel reacties verwacht, echt heel erg lief! Dat geeft me gelijk weer the spirit om iets nieuws te schrijven :).
Wat is er dan die afgelopen week gebeurd denk je? Nou echt weer genoeg!
Afgelopen woensdag zijn we in Phuket aangekomen, wat ongeveer het meest toeristische strand van heel Thailand is. Vanaf hier gaan we vliegen naar Bali :) echt heel veel zin in! Ondanks dat Phuket dus de meest toeristische spot is, is daar nu vrij weinig van te merken. Het regent bijna de hele dag! Best wel hilarisch eigenlijk. Normaal gesproken liggen de stranden hier overvol, maar nu lopen we langs de tientallen restaurantjes, bars en kraampjes en alles is uitgestorven. De rust hier is echt een hele verandering na de chaos van Bangkok. Wel gelukkig maar dat we naar Bali gaan, want daar begint het regenseizoen pas in januari. Daar is het nu net als hier ook 30 graden, maar dan met veel zon in plaats van regen en dat maakt uiteraard het verschil :)!
De afgelopen dagen in Bangkok hebben we nog veel gezien en gedaan. Ik ben mijn cultuurshock al helemaal te boven en mijn eetstijl is nu ook pro-Thai! Na vrijdag voelde ik me prima en heb ik alleen nog maar lekkere dingen gegeten. Padthai is echt heel lekker! Het wordt vers klaargemaakt op straat in een grote wokpan, met noodles, groente en kip, cashewnootjes en kruiden die je er zelf nog op kunt gooien om het meer spicey te maken. En dat voor 30 baht, wat zoiets is als 0.75 eurocent! Verse fruitshakes, loempiaatjes en Thaise ice coffee zijn ook favoriet!
Zaterdag zijn we naar de weekendmarkt geweest, de grootste van Thailand met 15.000 verschillende kraampjes! Oh en zulke leuke spulletjes: tassen, kleding, kaarsjes, lampen, schilderijtjes, sieraden alles! Moest me heel erg inhouden om niet de hele markt leeg te kopen! Aan het einde van de reis wordt het sowieso een mega souvenir-inkoop, laat ik het privé-vliegtuig maar alvast bestellen :)!
's Avonds gingen we stappen met leuke mensen, die we in het hostel hadden ontmoet. Er heerst zo'n relaxte sfeer in de hostels. Iedereen maakt een praatje met je, allemaal verschillende nationaliteiten en je hoort de leukste reisverhalen over de plekken waar jezelf nog naartoe gaat. Zo gezellig! Veel van hen zul je onderweg ook weer tegenkomen, dus Facebook is een goede bron om contact met elkaar te houden.
Maandag hebben we een dagtrip naar Ayuttayah gemaakt, dit was lang geleden de hoofdstad van Thailand, dus er staan zelfs nog tempels uit het jaar 1350. In Bangkok werd deze dagtrip aangeboden voor 1000 Baht (1 euro = 37 Baht), je zou dan met een luxe airco busje naar de oude stad gebracht worden. Wij gingen echter voor de locals-experience en namen een derde klas treinticket voor 15 Baht! Goedkoop was het zeker en een hele ervaring ook!
De trein zelf was beter dan gedacht, met niet al te harde bankjes en zelfs een klein ventilatortje aan het plafond! De treinreis daarentegen was precies zoals gedacht, twee uur lang werden we alle kanten op geschommeld en om de 10 minuten stonden we stil. Ook zat de trein uiteraard volgepakt met mensen. De Thai zelf mogen hier gratis met de trein reizen, dus je komt ook de raarste snuiters tegen, die zich in de trein vermaken omdat ze niets anders te doen hebben of vanwege snode plannen..?
Tegenover ons zat een jongen met een petje, die random tegen iedereen aan het praten was. Ook wilde hij ons steeds een hand geven en dingen voor ons kopen, zoals broodjes en water. Je blijft natuurlijk aardig, maar op een gegeven moment wordt het wel een beetje vervelend. Even later kwam er een wat oudere nette Thaise dame naast ons zitten, die goed engels kon en ons zelfs waarschuwde voor de jongen. Ze vertelde dat ongeveer 10% van de Thai niet te vertrouwen zijn en dat ze meereizen om je tas te stelen als je slaapt en soms stoppen ze zelfs slaapmiddelen in het eten. Haar tas was zelfs een keer met een mes open geklauwd. Uitkijken dus! Maar goed, in de trein van Rotterdam naar Amsterdam moet je ook niet in slaapvallen (hè Lian ;)!)
Het bijzondere vond ik ook dat je alle verschillende lagen van de bevolking in de trein tegenkomt. Hele gezinnen met kleine kinderen, vreemde snuiters zoals die jongen, hele oude mensen en ook kwam er nog een rijkere man naast ons zitten. Het leuke is dat ze ook allemaal een praatje maken. De rijkere man was heel geïnteresseerd, hij kon ook goed Engels wat hij eigenlijk alleen door het praten met toeristen geleerd had. Hij wist ook veel over Nederland te vertellen en wilde heel graag een keertje naar Europa toe. Hij was al in Japan en China geweest en had geld gespaard om te gaan reizen. Wel moest hij zuinig aandoen vertelde hij, omdat hij bijna met pensioen ging en je dan op je eigen spaargeld moet gaan leven. Geen AOW dus voor de ouderen hier. Hij had twee dochters die door financiële redenen vroeger nooit naar school waren geweest, maar nu wel allebei werkten. Heel interessant om te horen allemaal. Super zo'n trein! Iedereen vroeg ook waar we naartoe gingen en toen we dan bij het station van Ayuttayah waren werden we naar de uitgang gedirigeerd en door iedereen uitgezwaaid (de vreemde snuiter was toen gelukkig zelf in slaap gevallen)!
In Ayuttayah hebben we echt een bijzondere dag meegemaakt. Het was helemaal niet toeristisch zoals verwacht. Een paar tempels moest je voor betalen en daar liepen veel mensen rond, maar wij zijn zoveel gaan lopen dat we ook op meer afgelegen plekken kwamen. Wel heel fijn trouwens dat we met zijn drieën zijn, want alleen had ik niet alles gedurfd. Op een gegeven moment liepen we een verkeerd paadje in (de kaart is niet heel duidelijk en al helemaal niet op schaal), hoe verder we liepen hoe meer honden we tegenkwamen en allemaal waren ze hard naar ons aan het blaffen en grommen. We waren echt ingesloten! Echt heel naar! Gauw weer omgekeerd dus, rustig teruglopen en doen alsof je niet bang bent, maar mijn hart klopte in mijn keel!
Op andere verlaten paadjes hebben we gelukkig wel hele mooie dingen meegemaakt. Zo kwamen we een monnik in een tempel tegen waarvan we zelfgemaakte geluksarmbandjes kregen, hij vroeg of we naar voren wilden komen en toen werden we gezegend met water en het uitspreken van mantra's. Zo bijzonder!
Op een andere plek was een begrafenis aan de gang. Alle monniken liepen voorop en waren via een touwtje met elkaar en de kist verbonden, deze werd gedragen terwijl er ook een foto werd vastgehouden en alle familie liep in zwarte kleding achter de kist aan. Zo liepen ze verschillende rondjes rond de tempel, terwijl op stoeltjes verderop kennissen aan het toekijken waren. Wij mochten er ook bij komen zitten. Deze mensen waren erg verrast door toeristen en vinden het zeer interessant drie van die blanke meisjes. De kinderen hier roepen en zwaaien ook steeds naar ons, wel enigszins verlegen, maar lachen dan vervolgens heel hard als we ze in het Thai teruggroeten. Een moeder stond er zelfs op dat haar zoontje ons perse een hand zou komen geven, alsof het bijna een onderdeel was van zijn educatie, zo voelde het. Enigszins ongemakkelijk en niet terecht, maar wel zeker een warm welkom overal.
Zo anders dan Bangkok was deze ervaring! En op de blaffende straathonden na, alleen maar mooi!
In de trein terug naar Bangkok nog een bank laten instorten toen er een derde persoon bij kwam zitten (oh, oh, oh), uiteindelijk om 23.00 uur weer terug in het hostel waar mijn bed gelukkig wel heel bleef!
Dinsdag het koninklijk paleis gezien, echt super over de top mooi en woensdag vertrokken we dan uit Bangkok. Vliegend naar Phuket om er achter te komen dat het hier ook veel regent. Maar donderdag toch vol goede moed met regenponcho's en regenhoezen voor de tas, helemaal ingepakt klaar om een bergtocht te maken. Bovenop de berg was namelijk een grote boeddha (Big Buddha) en hoewel iedereen hier met de auto naartoe ging, wilden wij dit graag lopend doen. Van de hosteleigenaar hadden we een routebeschrijving gekregen, dus het moest goed komen. Een mooie wandeling dat was het zeker wel! Voor het eerst de natuur in. We liepen langs palmbomen en varens, prachtig gekleurde bloemen en links van ons had je steeds een beter uitzicht op de woeste zee. Op een geven moment zei de routebeschrijving: klim na 20 meter een stukje omhoog, je ziet geen pad, maar als je doorloopt verschijnt het pad vanzelf weer. Oké dat konden we wel, struinend door de varens. Hoewel... Na een kwartier hadden we nog steeds geen pad gevonden en was het toch verstandiger om om te keren. Sowieso omdat ik bij iedere stap Leon zijn stem in mijn hoofd hoorde "onder iedere steen en boomstronk kan een slang zitten" haha! Nou die zijn we gelukkig niet tegengekomen, maar we waren wel een jungletocht rijker.
De volgende dag hebben we met een groep mensen uit het hostel een auto gehuurd en zijn we de hele dag over het eiland van Phuket gaan touren. Alsnog de Big Buddha gezien op de top van de berg, een heel mooi uitzicht op zee (nu scheen de zon weer!) en een super mooi tempelcomplex bezocht. Morris, een jongen die we in het hostel hadden ontmoet was gelukkig een Duitse ervaren rijder en het ging nog erg goed zo tussen het Thaise verkeer en dat aan de linker kant van de weg! Maar zeker leuk omdat we zo veel meer konden zien op een dag. 's Avonds nog een woeste zee in het donker aanschouwd en dat waren alle Phuket-ervaringen wel weer. Morgen vliegen we dus naar Bali, daar zal in ieder geval de zon schijnen en gaan we weer nieuwe dingen ontdekken. Ik kan niet wachten!
Jullie horen gauw weer meer!
Veel liefs, Cynthia
Wat super leuk om al jullie reacties te lezen! Wauw, ik had echt niet zoveel reacties verwacht, echt heel erg lief! Dat geeft me gelijk weer the spirit om iets nieuws te schrijven :).
Wat is er dan die afgelopen week gebeurd denk je? Nou echt weer genoeg!
Afgelopen woensdag zijn we in Phuket aangekomen, wat ongeveer het meest toeristische strand van heel Thailand is. Vanaf hier gaan we vliegen naar Bali :) echt heel veel zin in! Ondanks dat Phuket dus de meest toeristische spot is, is daar nu vrij weinig van te merken. Het regent bijna de hele dag! Best wel hilarisch eigenlijk. Normaal gesproken liggen de stranden hier overvol, maar nu lopen we langs de tientallen restaurantjes, bars en kraampjes en alles is uitgestorven. De rust hier is echt een hele verandering na de chaos van Bangkok. Wel gelukkig maar dat we naar Bali gaan, want daar begint het regenseizoen pas in januari. Daar is het nu net als hier ook 30 graden, maar dan met veel zon in plaats van regen en dat maakt uiteraard het verschil :)!
De afgelopen dagen in Bangkok hebben we nog veel gezien en gedaan. Ik ben mijn cultuurshock al helemaal te boven en mijn eetstijl is nu ook pro-Thai! Na vrijdag voelde ik me prima en heb ik alleen nog maar lekkere dingen gegeten. Padthai is echt heel lekker! Het wordt vers klaargemaakt op straat in een grote wokpan, met noodles, groente en kip, cashewnootjes en kruiden die je er zelf nog op kunt gooien om het meer spicey te maken. En dat voor 30 baht, wat zoiets is als 0.75 eurocent! Verse fruitshakes, loempiaatjes en Thaise ice coffee zijn ook favoriet!
Zaterdag zijn we naar de weekendmarkt geweest, de grootste van Thailand met 15.000 verschillende kraampjes! Oh en zulke leuke spulletjes: tassen, kleding, kaarsjes, lampen, schilderijtjes, sieraden alles! Moest me heel erg inhouden om niet de hele markt leeg te kopen! Aan het einde van de reis wordt het sowieso een mega souvenir-inkoop, laat ik het privé-vliegtuig maar alvast bestellen :)!
's Avonds gingen we stappen met leuke mensen, die we in het hostel hadden ontmoet. Er heerst zo'n relaxte sfeer in de hostels. Iedereen maakt een praatje met je, allemaal verschillende nationaliteiten en je hoort de leukste reisverhalen over de plekken waar jezelf nog naartoe gaat. Zo gezellig! Veel van hen zul je onderweg ook weer tegenkomen, dus Facebook is een goede bron om contact met elkaar te houden.
Maandag hebben we een dagtrip naar Ayuttayah gemaakt, dit was lang geleden de hoofdstad van Thailand, dus er staan zelfs nog tempels uit het jaar 1350. In Bangkok werd deze dagtrip aangeboden voor 1000 Baht (1 euro = 37 Baht), je zou dan met een luxe airco busje naar de oude stad gebracht worden. Wij gingen echter voor de locals-experience en namen een derde klas treinticket voor 15 Baht! Goedkoop was het zeker en een hele ervaring ook!
De trein zelf was beter dan gedacht, met niet al te harde bankjes en zelfs een klein ventilatortje aan het plafond! De treinreis daarentegen was precies zoals gedacht, twee uur lang werden we alle kanten op geschommeld en om de 10 minuten stonden we stil. Ook zat de trein uiteraard volgepakt met mensen. De Thai zelf mogen hier gratis met de trein reizen, dus je komt ook de raarste snuiters tegen, die zich in de trein vermaken omdat ze niets anders te doen hebben of vanwege snode plannen..?
Tegenover ons zat een jongen met een petje, die random tegen iedereen aan het praten was. Ook wilde hij ons steeds een hand geven en dingen voor ons kopen, zoals broodjes en water. Je blijft natuurlijk aardig, maar op een gegeven moment wordt het wel een beetje vervelend. Even later kwam er een wat oudere nette Thaise dame naast ons zitten, die goed engels kon en ons zelfs waarschuwde voor de jongen. Ze vertelde dat ongeveer 10% van de Thai niet te vertrouwen zijn en dat ze meereizen om je tas te stelen als je slaapt en soms stoppen ze zelfs slaapmiddelen in het eten. Haar tas was zelfs een keer met een mes open geklauwd. Uitkijken dus! Maar goed, in de trein van Rotterdam naar Amsterdam moet je ook niet in slaapvallen (hè Lian ;)!)
Het bijzondere vond ik ook dat je alle verschillende lagen van de bevolking in de trein tegenkomt. Hele gezinnen met kleine kinderen, vreemde snuiters zoals die jongen, hele oude mensen en ook kwam er nog een rijkere man naast ons zitten. Het leuke is dat ze ook allemaal een praatje maken. De rijkere man was heel geïnteresseerd, hij kon ook goed Engels wat hij eigenlijk alleen door het praten met toeristen geleerd had. Hij wist ook veel over Nederland te vertellen en wilde heel graag een keertje naar Europa toe. Hij was al in Japan en China geweest en had geld gespaard om te gaan reizen. Wel moest hij zuinig aandoen vertelde hij, omdat hij bijna met pensioen ging en je dan op je eigen spaargeld moet gaan leven. Geen AOW dus voor de ouderen hier. Hij had twee dochters die door financiële redenen vroeger nooit naar school waren geweest, maar nu wel allebei werkten. Heel interessant om te horen allemaal. Super zo'n trein! Iedereen vroeg ook waar we naartoe gingen en toen we dan bij het station van Ayuttayah waren werden we naar de uitgang gedirigeerd en door iedereen uitgezwaaid (de vreemde snuiter was toen gelukkig zelf in slaap gevallen)!
In Ayuttayah hebben we echt een bijzondere dag meegemaakt. Het was helemaal niet toeristisch zoals verwacht. Een paar tempels moest je voor betalen en daar liepen veel mensen rond, maar wij zijn zoveel gaan lopen dat we ook op meer afgelegen plekken kwamen. Wel heel fijn trouwens dat we met zijn drieën zijn, want alleen had ik niet alles gedurfd. Op een gegeven moment liepen we een verkeerd paadje in (de kaart is niet heel duidelijk en al helemaal niet op schaal), hoe verder we liepen hoe meer honden we tegenkwamen en allemaal waren ze hard naar ons aan het blaffen en grommen. We waren echt ingesloten! Echt heel naar! Gauw weer omgekeerd dus, rustig teruglopen en doen alsof je niet bang bent, maar mijn hart klopte in mijn keel!
Op andere verlaten paadjes hebben we gelukkig wel hele mooie dingen meegemaakt. Zo kwamen we een monnik in een tempel tegen waarvan we zelfgemaakte geluksarmbandjes kregen, hij vroeg of we naar voren wilden komen en toen werden we gezegend met water en het uitspreken van mantra's. Zo bijzonder!
Op een andere plek was een begrafenis aan de gang. Alle monniken liepen voorop en waren via een touwtje met elkaar en de kist verbonden, deze werd gedragen terwijl er ook een foto werd vastgehouden en alle familie liep in zwarte kleding achter de kist aan. Zo liepen ze verschillende rondjes rond de tempel, terwijl op stoeltjes verderop kennissen aan het toekijken waren. Wij mochten er ook bij komen zitten. Deze mensen waren erg verrast door toeristen en vinden het zeer interessant drie van die blanke meisjes. De kinderen hier roepen en zwaaien ook steeds naar ons, wel enigszins verlegen, maar lachen dan vervolgens heel hard als we ze in het Thai teruggroeten. Een moeder stond er zelfs op dat haar zoontje ons perse een hand zou komen geven, alsof het bijna een onderdeel was van zijn educatie, zo voelde het. Enigszins ongemakkelijk en niet terecht, maar wel zeker een warm welkom overal.
Zo anders dan Bangkok was deze ervaring! En op de blaffende straathonden na, alleen maar mooi!
In de trein terug naar Bangkok nog een bank laten instorten toen er een derde persoon bij kwam zitten (oh, oh, oh), uiteindelijk om 23.00 uur weer terug in het hostel waar mijn bed gelukkig wel heel bleef!
Dinsdag het koninklijk paleis gezien, echt super over de top mooi en woensdag vertrokken we dan uit Bangkok. Vliegend naar Phuket om er achter te komen dat het hier ook veel regent. Maar donderdag toch vol goede moed met regenponcho's en regenhoezen voor de tas, helemaal ingepakt klaar om een bergtocht te maken. Bovenop de berg was namelijk een grote boeddha (Big Buddha) en hoewel iedereen hier met de auto naartoe ging, wilden wij dit graag lopend doen. Van de hosteleigenaar hadden we een routebeschrijving gekregen, dus het moest goed komen. Een mooie wandeling dat was het zeker wel! Voor het eerst de natuur in. We liepen langs palmbomen en varens, prachtig gekleurde bloemen en links van ons had je steeds een beter uitzicht op de woeste zee. Op een geven moment zei de routebeschrijving: klim na 20 meter een stukje omhoog, je ziet geen pad, maar als je doorloopt verschijnt het pad vanzelf weer. Oké dat konden we wel, struinend door de varens. Hoewel... Na een kwartier hadden we nog steeds geen pad gevonden en was het toch verstandiger om om te keren. Sowieso omdat ik bij iedere stap Leon zijn stem in mijn hoofd hoorde "onder iedere steen en boomstronk kan een slang zitten" haha! Nou die zijn we gelukkig niet tegengekomen, maar we waren wel een jungletocht rijker.
De volgende dag hebben we met een groep mensen uit het hostel een auto gehuurd en zijn we de hele dag over het eiland van Phuket gaan touren. Alsnog de Big Buddha gezien op de top van de berg, een heel mooi uitzicht op zee (nu scheen de zon weer!) en een super mooi tempelcomplex bezocht. Morris, een jongen die we in het hostel hadden ontmoet was gelukkig een Duitse ervaren rijder en het ging nog erg goed zo tussen het Thaise verkeer en dat aan de linker kant van de weg! Maar zeker leuk omdat we zo veel meer konden zien op een dag. 's Avonds nog een woeste zee in het donker aanschouwd en dat waren alle Phuket-ervaringen wel weer. Morgen vliegen we dus naar Bali, daar zal in ieder geval de zon schijnen en gaan we weer nieuwe dingen ontdekken. Ik kan niet wachten!
Jullie horen gauw weer meer!
Veel liefs, Cynthia
-
15 September 2012 - 09:46
Sonja:
Ha lieve meid, leuk ik mag de eerste reactie schrijven :). Fijn weer te lezen dat je je niet verveeld. Wat maak je een hoop mee zeg. Ook goed dat je bent gewaarschuwd voor onbetrouwbare personen, hoewel er je na de zegening van de monnik er je geen kwaads moet kunnen overkomen. Kan me voorstellen dat jullie 3 bleekscheetjes voor de 'locals' een attractie waren. Goed ook te lezen dat je daar voor zo weinig geld lekker kan eten en de marktjes leeg kan kopen scheelt weer een sparen voor Sebas, ik zal vast een grote lege koffer voor hem reserveren :).
Groet vanuit een zonnig Velserbroek. -
15 September 2012 - 14:15
Iris:
Sneller dan verwacht een nieuwe update, yes! Geweldig! Zo te zien ben je al aardig ingeburgerd en wat een mooie verhalen, nu al!
Geniet van je tijd op Bali en bedankt voor je mooie verhalen!
Liefs Iris -
15 September 2012 - 14:51
Ilse:
Jeetje wat ben ik jaloers zeg! Wat ontzettend gaaf daar allemaal! Nou krijg ik zelf helemaal zin om te reizen. geniet ervan he?! Groetjes Ilse -
15 September 2012 - 20:01
Gerrie En Marian:
Hoi Cynthia,
Wat een ervaringen!! Iedere dag weer nieuw. Leuk verslag weer. Veel plezier op Bali.
Groetjes, Gerrie en Marian -
16 September 2012 - 19:19
Annemieke Van Der Neut:
je reis is om jaloers op te worden, geniet van alles wat je ziet en meemaakt.ik blijf je volgen.groetjes Annemieke
-
16 September 2012 - 20:07
Marion:
hoi meid
Wat een heerlijk verhaal weer!
Wat is het toch geweldig he dat Thailand? En dat eten, ja daar kan ik ook wel een boek over volschrijven. Echt ik garandeer je, nog nergens zo lekker gegeten als in Thailand!
Hmm, als ik de padthai in je verslag zie staan ga ik al weer watertanden :)
Nou geniet er maar heerlijk van en blijf schrijven, is ook een prachtige herinnering voor jezelf later!
Dikke kus van ons alle 5!
xx Marion, Bas, Lemoni, Islène en Lorelai
(na je reis weer komen kijken he?! want die kleine veranderd zo hard!) -
17 September 2012 - 10:03
Sebastiaan:
Wat een stoer verhaal weer zeg, je maakt echt een hoop mooie dingen mee! Kan niet wachten om in december al die markten met je af te struinen en lekker veel Thais te eten! Veel plezier in Bali, ben benieuwd wat je allemaal mee gaat maken! Spreek je snel weer, Sebastiaan -
17 September 2012 - 15:53
Ton:
Hi Meiss,
Goed te lezen dat je zoveel plezier hebt.
Geniet lekker, be carefull en zie je nieuwe berichten tegemoet,
xx Ton
-
18 September 2012 - 21:09
Jill:
He Cynthia!
Wauw wat klinkt het gaaf allemaal! En zo anders dan we hier allemaal gewend zijn! Fijn om te horen dat je inmiddels een beetje gewend bent aan het leven daar, en dat je het zo leuk hebt!
Ik kijk uit naar al je volgende verhalen! :)
xxx Jill
-
20 September 2012 - 13:56
Wally:
Ik dacht dat ze in Thailand ook honden aten?? Tip voor je volgende wandeling: Saté Doggi met pindasaus...
Wat een mooie foto's heb je bij het verslag geplaatst, ben benieuwd naar de rest.
Zet 'm op meidje!
xx
wally -
21 September 2012 - 16:21
Ria Oomsen:
Hoi cynthia,
Wat heb je al veel gezien in die korte tijd dat je dat je daar bent. en hoe leuk is het om dit allemaal te mogen lezen en tevens een beetje jaloers omdat we er zelf graag zouden zijn.
Kijk al weer uit naar je volgende verslag en foto's.
Zeker van het mooie Bali.
Gr Ria en Jan -
22 September 2012 - 22:29
Jacqueline Nome:
Ha Cynthia,
Je zal wel denken wie is dat?, ik ben een collega van je moeder en reis zelf heel graag.
Je moeder vertelde me van je reisverslag, en ik vind het leuk om je te volgen.
Een heel avontuur hoor. Je hebt al een hoop mooie dingen meegemaakt.
Ben benieuwd naar Balie.
Gr Jacqueline Nome -
23 September 2012 - 19:24
Ina:
Ha Cynthia,
wat leuk om je verslagen te lezen. Het is net of ik er zelf weer ben, zo herkenbaar allemaal.
Fijn dat alles zo naar je zin gaat en je zoveel ziet en doet!
Ben heel benieuwd hoe Bali is........
Geniet van de zon, hier is de herfst al begonnen.
Liefs, Ina en mannen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
